Niedawno byłam na spotkaniu integracyjnym po latach z ludźmi z liceum. W pewnym momencie podeszła do mnie koleżanka, której nie widziałam od lat i szczerze zdumiona wypaliła: "Ależ ty się zmieniłaś, jesteś zupełnie nie do poznania!". Po chwili dodała "Aż ciężko uwierzyć, zawsze byłaś taka śliczna... co się stało?".

Zostałam zwolniona z pracy w domu spokojnej starości, bo zdaniem przełożonego byłam zbyt miła dla mieszkańców i inni pracownicy źle wypadali na moim tle. Przełożony wyjaśnił mi, że staruszkowie są już jedną nogą w grobie i nie trzeba się za bardzo dla nich starać.