Mój ojciec jest ginekologiem. Robił kiedyś pierwsze USG młodej parze. Po chwili zobaczyli nie jedną, nie dwie, ale TRZY malutkie dzieciaczki. Mama wykrzyknęła zdziwiona, a ojciec głośno wypuścił powietrze... i uciekł. Do końca wizyty już nie wrócił, a sama parka już nie przyszła więcej na wizytę do mojego ojca, więc nie mam pojęcia jak potoczyła się ich historia, ale reakcja ojca nie była zbyt rokująca.
Moja współlokatorka ma nowego faceta. Od samego początku nie przypadł mi do gustu - zachowywał się specyficznie, niby normalnie, ale jakoś tak mechanicznie. Kiedyś poprosiłam współlokatorkę, żeby obudziła mnie rano. Miałam projekt do dokończenia, a ona w przeciwieństwie do mnie jest rannym ptaszkiem. Punktualnie o godzinie 6.00 obudziło mnie lizania po twarzy... przez tego kolesia. Oboje mi jeszcze zrobili aferę, że przecież to nic takiego. Wyprowadziłam się jeszcze tego samego dnia.
Ojciec ma jakieś problemy z plecami i poszedł do fizjoterapeuty, który przypisał mu ćwiczenia rozciągające. Staruszek wychodzi dwa razy dziennie do ogrodu (mieszkamy na parterze) i tam się rozciąga. Stęka przy tym, sapie niemiłosiernie, a czasem nawet krzyczy na całe osiedle. On nie widzi w tym problemu - ja za to wstydzę się za niego i za siebie.
