Ostatnio mam problemy z zaśnięciem i przez to rano ciężko mi wstać. Parę razy spóźniłam się o 5-10 minut do pracy. Zawsze zostawałam później dłużej w biurze żeby to odpracować, ale szefowa i tak pogroziła mi poważnymi konsekwencjami jeśli to się powtórzy. Dzisiaj rano zerwałam się wcześniej i w pracy byłam pierwszy raz w życiu tuż przed otwarciem biura. Poszłam, więc do samochodu poczekać na otwarcie i w nim zasnęłam. Obudziłam się dopiero po godzinie.
Moja współlokatorka ma nowego faceta. Od samego początku nie przypadł mi do gustu - zachowywał się specyficznie, niby normalnie, ale jakoś tak mechanicznie. Kiedyś poprosiłam współlokatorkę, żeby obudziła mnie rano. Miałam projekt do dokończenia, a ona w przeciwieństwie do mnie jest rannym ptaszkiem. Punktualnie o godzinie 6.00 obudziło mnie lizania po twarzy... przez tego kolesia. Oboje mi jeszcze zrobili aferę, że przecież to nic takiego. Wyprowadziłam się jeszcze tego samego dnia.
Ojciec ma jakieś problemy z plecami i poszedł do fizjoterapeuty, który przypisał mu ćwiczenia rozciągające. Staruszek wychodzi dwa razy dziennie do ogrodu (mieszkamy na parterze) i tam się rozciąga. Stęka przy tym, sapie niemiłosiernie, a czasem nawet krzyczy na całe osiedle. On nie widzi w tym problemu - ja za to wstydzę się za niego i za siebie.
