Dzisiaj czekając po wyjściu z pracy na męża trochę się nastałam. Zadzwonił do mnie, że po drodze był wypadek, ale droga jest już przejezdna. Nareszcie podjechał. Usiadłam na tylnym fotelu i zaczęłam opowiadać o całym swoim dniu w pracy. Omal nie umarłam, kiedy z fotela kierowcy doszło pytanie: "A kim pani właściwie jest?"Okazało się, że wsiadłam do nie tego samochodu, lecz identycznego jak samochód męża.
Byłem świadkiem jak starsza pani wywróciła się przed sklepem. Nikt się nie kwapił do pomocy, więc podbiegłem i pomogłem jej wstać i zapytałem czy nic poważnego jej się nie stało. Jak okazała swoją wdzięczność? Okładając mnie laską i wyzywając od zboczeńców.
Pracuję w sklepie spożywczym. Pewnego dnia pojawiła się paniusia z psem, yorkiem. Informuję ją kulturalnie, żeby jednak pieska do sklepu nie brała, bo szefostwo sobie nie życzy. Paniusia strzela foszek, bierze pieska w ręce i nim się zorientowałam, co chce zrobić, wkłada go do stojaka z pieczywem. Wyskakuję zza lady, pytam, co ona robi, ta tylko na mnie patrzy jak na idiotkę i się śmieje. A potem zabrała psa i wyszła cała dumna z siebie. Całe pieczywo do wyrzucenia, stojak do dezynfekcji i reszta dnia spędzona na tłumaczeniu klientom, czemu nie ma chleba. Paniusia uchwycona na kamerach, więc szef się uparł, że ją znajdzie i każe płacić za straty.
