Moja żona jest niesamowitą pedantką, do tego ma nerwicę natręctw. Wszystko ma swoje miejsce, na wszystko jest ustalona procedura. Brzmi to strasznie, ale jest naprawdę wspaniałą kobietą i rekompensuje mi swoje udziwnienia z nawiązką. W trybie awaryjnym ugościliśmy na dwa dni koty mojej siostry. Wczoraj po powrocie do domu zastałem żonę całą we łzach, bo "cierpliwie tłumaczyła dwóm kotom, która miska jest czyja. Podpisała i oznaczyła je osobnymi kolorami, a te głupie koty i tak ją ignorują". Mówię Wam, ona to dopiero ma ciężkie życie.