Znalazłam rzutnik i stare przezrocza z czasów przed-dziecięcych. Usiedliśmy z dzieciakami i zaczęliśmy oglądać. Dzieciaki od razu poznały swojego tatę, ale nie chciały uwierzyć, że kobieta na zdjęciach to ja. Bo przecież szczupła, ładna i uśmiechnięta...
Na studiach pracowałam na infolinii dużego banku. Praca bardzo monotonna, ale godziny pracy były bardzo elastyczne i dzięki temu mogłam studiować dziennie. Zrezygnowałam kiedy na koniec egzaminu ustnego wypaliłam automatycznie wyuczoną w banku formułkę: "To ja dziękuję za telefon do nas!".
Zastanawiam się nad rzuceniem pracy. W biurze stałem się obiektem kpin od kiedy zatrudniono nową koleżankę - bardzo hojnie obdarzoną przez naturę. Wszyscy przywitali się z nią normalnie tylko ja wypaliłem "Cycki, to znaczy Piersi, to znaczy CZEŚĆ!".
