Mój brat ma słaby okres w życiu - rozwiódł się z żoną, stracił pracę i od paru miesięcy nie może znaleźć nowej.

Jest na pograniczu poważnej depresji więc stwierdziłem, że pora się za nim wstawić. Pociągnąłem za parę sznurków u nas w firmie, ponawijałem makaron na uszy szefostwu i w końcu zgodzili się zaprosić go na rozmowę kwalifikacyjną. Ku mojej nieopisanej radości wypadł świetnie i zaproponowano mu pracę. Braciszek ofertę odrzucił bo jego zdaniem zaproponowano mu obraźliwą stawkę.

Wydawało mi się, że 40zł netto za godzinę pracy to znacznie więcej niż nic.