Dowiedziałem się od koleżanki, że jeśli chcę się oświadczyć mojej dziewczynie, to powinienem kupić jak najdroższy pierścionek, żeby pokazać ile jest dla mnie warta. Potwierdzenie tej teorii znalazłem jeszcze na wielu forach dyskusyjnych i wcześniej też sporo czytałem historyjek, gdzie kobieta była zawiedziona tanim pierścionkiem. Zatem niewiele się zastanawiałem i postanowiłem uszczęsliwić moją ukochaną, uzbierałem część kwoty, resztę pożyczyłem od kumpla i kupiłem pierścionek za pięć tysięcy. Oświadczyny skończyły się pomyślnie, nic tylko się cieszyć. Niezupełnie. Po paru dniach narzeczona spytała, ile dałem za pierścionek, więc jej powiedziałem. Zrobiła mi awanturę, bo według niej mogłem sobie darować, ledwo nas stać na jedzenie i opłacenie mieszkania, a ja mam jakieś fanaberie w postaci pierścionka i spokojnie mogłem kupić taki za 300zł. Nie odzywa się do mnie od trzech dni.